Η συγκλονιστική επιστολή της Σεμίνας Διγενή στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη για τον φάκελο Γκιόλια
Άρθρο – χαστούκι, με ύφος γραφής που μοιάζει σαν ακονισμένο ξυράφι, από τη δημοσιογράφο Σεμίνα Διγενή δημιουργεί σοβαρότατο πολιτικό θέμα με στόχο έναν παλιό γνώριμό της από την εποχή των αγώνων του Πολυτεχνείου: Τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Χρήστο Παπουτσή. Η κυρία Διγενή καταγγέλλει δημόσια ότι ο σημερινός προϊστάμενος της αστυνομικής αυθαιρεσίας (αλλά και ο προκάτοχός του Μιχαήλ Χρυσοχοϊδης) γνωρίζει τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας του Σωκράτη Γκιόλια και τους κρύβει, εξυπηρετώντας «εντολές σιωπής». Επίσης, υποδεικνύοντας τον Χρήστο Παπουτσή ως εντολέα του αιματηρού 48ωρου βίας και αιματοχυσίας στην πλατεία Συντάγματος, τον απομυθοποιεί και τον θέτει προ των ευθυνών του. Μάλιστα, σε δεύτερο συναφές άρθρο, τον αποκαλεί «κυβερνητικό φασιστικό σκουλήκι» που φοράει «στρατιωτικές γαλότσες εκπορθητή». Η αρθρογραφία δημοσιεύεται στο mediasoup.gr (ιδιοκτησίας Σεμίνας Διγενή) και είναι γραμμένη σε πρώτο ενικό πρόσωπο, με τη δημοσιογράφο να απευθύνεται στον κ. Παπουτσή με την προσφώνηση «Χρήστο».
«Αγαπητέ Χρήστο,
θέλω να σου πω πολλά αυτόν τον καιρό, αλλά τελικά αποφάσισα να σου γράψω γράμμα…» αναφέρει ως πρόλογο στο άρθρο της η Σεμίνα Διγενή και συνεχίζει:
«…Όταν πηγαίναμε μαζί παλιά σε διαδηλώσεις, αυτοί οι φασίστες, όπως τους έλεγες, δεν μας έριχναν ποτέ πάνω από 500 (σ.σ.: εννοεί χημικά)… Άσε που τα περισσότερα τα έτρωγε ο Καραμπελιάς! Πολύ αίμα, παλιέ μου φίλε, πολλά ανοιγμένα κεφάλια και σπασμένα πλευρά και πολύ προκλητικές οι δηλώσεις σου μετά. Αν αυτό συνέβαινε τότε, που φορούσες το αμπέχωνο, τα γένια σου ήταν μαύρα και σου είχε ο Λαλιώτης υπόκρουση τα Κάρμινα Μπουράνα, φαντάζεσαι πως θα αποκαλούσες τον αρμόδιο υπουργό; Εσύ λοιπόν, Υπουργέ μου, όχι μόνο αιματοκύλισες τις Τετάρτες του Συντάγματος, αλλά σε πληρώσαμε και ακριβά για να μας δείρεις. Πάνω από 1.100.000 ευρώ ΜΑΣ κοστίζει, για να φροντίσεις ΕΣΥ να κυλήσει το αίμα των διαδηλωτών».
«Ξέρω ότι ξέρεις…»
Το υπόλοιπο άρθρο αναφέρεται στη δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια, το χάραμα της 19ης Ιουλίου, έξω από το σπίτι του στην Ηλιούπολη, από αγνώστους που μέσω προκήρυξης ανέλαβαν την ευθύνη ως οργάνωση «Σέχτα Επαναστατών», το οποίο και αναδημοσιεύουμε αυτούσιο:
«Όμως παρασύρθηκα (είναι που έχουμε να μιλήσουμε και πάνω από 20 μήνες…), άλλο είναι το θέμα μου σήμερα, για άλλο αίμα θέλω να σου μιλήσω. Για το αίμα του Γκιόλια. Ξέρω ότι ξέρεις. Σχεδόν όλοι ξέρουμε ότι ξέρεις. Ξέρεις και το ποιος έδωσε την εντολή και ποιοι ήταν οι εκτελεστές του. Και ο προκάτοχός σου ήξερε.
Άκου, Χρήστο, δεν σκοπεύω μ’ αυτό το κομμάτι να υπερασπιστώ τον Γκιόλια. Θέλω όμως να ξέρω, θέλω να μου πεις την αλήθεια. Ποιος τον ήθελε νεκρό και γιατί; Ήταν πολιτικός, δημοσιογράφος, επιχειρηματίας, ποιος διάολος ήταν; Για ποιον λόγο του έκλεισαν του στόμα; Γιατί έναν χρόνο τώρα δεν μιλάει κανείς; Ποιος απαιτεί αυτήν την ομερτά; Οι έρευνες και του Χρυσοχοϊδη και οι δικές σου (αν έγιναν ποτέ…) που οδήγησαν; Πόσα τηλέφωνα έπεσαν και από πού, για να κλείσει το θέμα πριν καν ανοίξει;
Χρήστο, πρέπει να ξέρεις ότι λέγονται πολλά για τον τρόπο διεξαγωγής αυτών των περίφημων «ερευνών». Όσοι σε υπερασπίζονται λένε πως είναι πολύ θολό το τοπίο για να μπορέσεις να βρεις άκρη και παραείναι τοξικό το θέμα για να «ανοίξει». Άλλοι πάλι θεωρούν ότι εκτελείς υπάκουα εντολές σιωπής (όχι απαραίτητα από πολιτικά κέντρα)…
Να το πάλι το βίντεο ροής… Σε δείχνει να κρατάς, σε πορεία, τη ματωμένη σημαία του Πολυτεχνείου κι εμένα να φωτογραφίζω.
Στο όνομα αυτής της σκηνής, μπορείς να πεις την αλήθεια; Γιατί σου είπα, ξέρω ότι ξέρεις. Σκότωσε τον Σωκράτη αυτός που νομίζω;
Υ.Γ.: Αν ποτέ μου πεις την αλήθεια, θα λυπηθώ μόνο για ένα πράγμα, που δεν θα την ακούσει από το στόμα σου ο συνάδελφός μου, που τα παλικάρια σου φρόντισαν με μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης να χάσει την ακοή του.
Το τελευταίο πράγμα που άκουσε ήταν εκείνο το δικό μας σύνθημα, ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ… Δεν το θυμάσαι όμως, ε;»
Με αστραφτερό γκρι ταγέρ
Σε δεύτερο συναφές άρθρο της στο mediasoup.gr με τίτλο «Σωκράτη Γκιόλια, ιστορία γράφουν πάντα οι χαμένοι!», η δημοσιογράφος Σεμίνα Διγενή, απευθυνόμενη με ρητορικά ερωτήματα στον δολοφονηθέντα Σωκράτη Γκιόλια, γράφει για τον Χρήστο Παπουτσή σε χαρακτηριστικό απόσπασμα:
«…Τυχαία προχθές άκουσα από το βήμα του ελληνικού Κοινοβουλίου τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, ντυμένο με αστραφτερό γκρι ταγέρ, να δηλώνει άγνοια για την πολύμηνη έρευνα της ΕΛ.ΑΣ. για τη δολοφονία σου, αμυνόμενος και με τα δύο χέρια στο όνομα της αγίας ελληνικής δημοκρατίας να δώσει στη δημοσιότητα άμεσα τις εκθέσεις για τα περιεχόμενα των σκληρών δίσκων των υπολογιστών σου.
(Σκεφτόμουν πως αν αυτός ο τραγικά αδιέξοδος δημόσιος τύπος ζούσε στην άδεια πια πολυκατοικία στην Ηλιούπολη, στα σκαλιά της οποίας κατακρεουργήθηκες πέρυσι με «δημοκρατικό» τρόπο, κι όχι μερικά μέτρα πίσω από το άγαλμα κάποιου αρχαίου Περικλή στον Χολαργό, να είχε ακούσει τις νύχτες το κλάμα των παιδιών σου ή της γυναίκας σου.
Η σφουγγαρίστρα της, κ. Παπουτσή, η ίδια που θα είχε στραγγίσει το δημόσια εκτεθειμένο σου ιουλιανό αίμα, ίσως να ξέπλενε τη δημόσια πολιτική αιδώ από τις στρατιωτικές γαλότσες του υπουργού συζύγου εκπορθητή… Η κόρη Παπουτσή ίσως να μοίραζε στα ορφανά σου παιδιά μπαγιάτικα marsh mallows αγορασμένα από Έλληνα μπακάλη στη Νέα Υόρκη, εκεί που σπουδάζει – κι εκεί που σίγουρα ΔΕΝ θα σπουδάσουν τα δικά σου ορφανά από πατέρα παιδιά. Κι άκου, ρε φίλε, δημόσια αυτό το κυβερνητικό φασιστικό σκουλήκι μας λέει ότι απειλείται η ζωή της γυναίκας και της κόρης του… Σκοτώνουν, ρε, ποτέ παιδιά πλουσίων οι «τρομοκράτες»; Τα δικά σου παιδιά σκοτώσαν, ρε Σωκράτη)».
Με την κυρία Σεμίνα Διγενή ήρθαμε σε επαφή και της ζητήσαμε διευκρινίσεις για όσα αποκαλύπτει στο site της.
«Δεν έχω να δηλώσω κάτι παραπάνω, όποιος κατάλαβε κατάλαβε…» μας είπε σιβυλλικά η έμπειρη συνάδελφος.
