Το Βατοπέδιο έφερε τον χωρισμό...

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΕΛΕΚΗ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ

Γνωρίστηκαν πριν από 27 χρόνια. Ερωτεύτηκαν, παντρεύτηκαν και δημιούργησαν μια ευτυχισμένη οικογένεια με τέσσερα παιδιά. Έζησαν μαζί μια πολυτελή ζωή με σαλέ στην Αράχοβα, κρουαζιέρες με το σκάφος τους, εξορμήσεις στη Μύκονο και κοινωνικές εξόδους. Προκάλεσαν όμως την κοινή γνώμη με την έλλειψη μέτρου. Μετά ήρθε το σκάνδαλο με τη Μονή του Αγίου Όρους και στη συνέχεια η απομάκρυνση…
Το Βατοπέδιο έφερε τον χωρισμό
Η ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΔΕΥΤΕΡΑ μάλλον δεν ήταν η καλύτερη ημέρα στη ζωή της κυρίας Κατερίνας Πελέκη. Ύστερα από κλήση της ανακρίτριας, από τις 10 το πρωί έως περίπου τις 10 το βράδυ απαντούσε σε ερωτήματα που της έθεταν οι δικαστικοί λειτουργοί βάσει του απολογητικού υπομνήματος των 150 και πλέον σελίδων που είχε συντάξει με τους δικηγόρους της, κυρίους Δημήτρη Τσοβόλα και Θέμη Σοφό.
Μετά την ολοκλήρωση της απολογίας της, με τη σύμφωνη γνώμη ανακρίτριας και εισαγγελέως αφέθηκε ελεύθερη αφού της επιβλήθηκε χρηματική εγγύηση ύψους 70.000 ευρώ, την οποία έχει τη δυνατότητα να καταβάλει βάζοντας υποθήκη μέρος των ακινήτων που έχει στην κατοχή της. Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά τη διάρκεια της πολύωρης απολογίας της για τα αδικήματα που αφορούν συμβόλαια που συνέταξε για τις «ιερές» ανταλλαγές, εκτάσεων μεταξύ του Δημοσίου και της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου, η κυρία Πελέκη αρνήθηκε τις κατηγορίες. Υποστήριξε ότι για το Βατοπέδι υπήρχε κεντρική πολιτική απόφαση που ελήφθη με ευθύνη του τότε πρωθυπουργού και ότι από τη σύνταξη των επίμαχων συμβολαίων δεν αποκόμισε κανένα περιουσιακό όφελος. Ουσιαστικά επανέλαβε τα όσα είχε πει στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής πριν από μερικούς μήνες, όταν κατά τη διάρκεια της ταραχώδους κατάθεσής της είχε δηλώσει: «Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι έχουν εκλείψει οι άντρες που φοράνε παντελόνια».

«Έχουν εκλείψει οι άντρες που φοράνε παντελόνια»
Εκείνο το πρώιμα φθινοπωρινό απόγευμα στα μέσα Σεπτεμβρίου του 2010, έκπληκτοι οι παρευρισκόμενοι την άκουγαν έντονα φορτισμένη να τηλεφωνεί στον σύζυγό της Γιώργο Βουλγαράκη και να του λέει: «Γιώργο, τα είπα όλα όπως έπρεπε να τα πω. Δεν θα βρεθώ εγώ κατηγορούμενη και όσοι πήραν τις αποφάσεις θα κάθονται απέξω και θα κοιτάνε». Κατόπιν, καταβάλλοντας μια μάταιη προσπάθεια να χαμογελάσει για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις εκείνου του μίγματος εκνευρισμού και απογοήτευσης που αποτυπωνόταν στο πρόσωπό της, ζήτησε από τους δημοσιογράφους που την είχαν περικυκλώσει να την αφήσουν να καπνίσει ένα τσιγάρο για να ηρεμήσει. Αυτά 9 μήνες πριν. Έκτοτε φαίνεται να άλλαξαν τα πράγματα…
Το εαρινό βράδυ της Δευτέρας 23 Μαϊου 2011 δεν υπήρξε έκρηξη οργής, δεν περίσσεψαν συναθροισμένοι δημοσιογράφοι για να καταγράψουν την αποφασιστικότητα ή να εκτιμήσουν τη στάση μιας γυναίκας με πληγωμένο επαγγελματικό κύρος και «τσαλακωμένο» όνομα. Αυτή τη φορά πλανιόταν διάχυτη στην ατμόσφαιρα η αίσθηση μιας φαινομενικά άχρηστης επανάληψης της επιμονής στην «ίδια γραμμή». Δεν σημειώθηκε τίποτε το περιττό, ούτε κάτι συναρπαστικό. Ακόμη, δεν τηλεφώνησε στον κ. Βουλγαράκη, ο οποίος έχει μετακομίσει ήδη από τον Απρίλιο στο εξοχικό του σπίτι στην Πουνταζέζα Λαυρίου, ενώ η κυρία Πελέκη συνεχίζει να διαμένει στο διαμέρισμά τους στον Λυκαβηττό. Πικρή ίσως διαπίστωση για τους οικείους τους, ανθρώπινη όμως, ενδεχομένως κατανοητή και κυρίως ρεαλιστική.

«Ο Γιώργος μας έκλεισε το σπίτι»
    Η απομάκρυνση ενός ζευγαριού, έστω και μεταβατικά, από τραπέζης και κλίνης δεν συνιστά ποτέ μια νότα σε μονόχορδο μουσικό όργανο. Συνδυάζει μελαγχολικές συγχορδίες από συναισθηματικά βάρη, οικογενειακές δεσμεύσεις, αλλά και εκδηλώσεις ατομικής βούλησης που συγκλίνουν ή αποκλίνουν από το κοινωνικό περιτύλιγμα. Όσο πιο έντονο είναι το τελευταίο, τόσο πιο ασθενής η υπομονή. Δεδομένου ότι οι πολιτικο-δικαστικές περιπέτειες που ταλανίζουν το ζεύγος Βουλγαράκη – Πελέκη όχι μόνο δεν έχουν ξεπεραστεί αλλά αφήνουν ανεξίτηλα ίχνη στην τρέχουσα διαδρομή τους, οι εκκρεμότητες στη συμβίωσή τους μάλλον πολλαπλασιάζονταν. Άλλωστε η συντροφικότητα ρέπει προς την αυτονόμηση όταν από κοινού περίσσιες δυνάμεις αφιερώνονται σε μια υπόθεση χωρίς σωστά κατανεμημένες προτεραιότητες. Ήδη από καιρό, άνθρωποι του περιβάλλοντός τους διατείνονταν ότι οι ενδοοικογενειακές τους διαφορές πύκνωναν μέσα στο άλλοτε ευτυχισμένο σπιτικό τους. Η κυρία Πελέκη φέρεται να υποστήριζε στον στενό κύκλο της ότι «ο Γιώργος μας έκλεισε το σπίτι», ενώ την κατηγορία εικάζεται πως της την επέστρεψε ο κ. Βουλγαράκης λέγοντας: «Όχι εγώ, εσύ».
    Από τις αρχές του 2011 εξάλλου το ζευγάρι βίωνε ισχυρές πιέσεις. Από τη μία οι αλλεπάλληλοι φορολογικοί έλεγχοι των περιουσιακών στοιχείων του άλλοτε λαμπερού ζεύγους συνεχίζονταν, ενώ το υπουργείο Οικονομικών ενέτεινε την έρευνα για την εξιχνίαση κάθε πληροφορίας περί της ύπαρξης πάσης φύσεως τίτλων, αξιών, λογαριασμών, μετρητών, μεριδίων αμοιβαίων κεφαλαίων και χαρτοφυλακίων που διατηρούσαν από κοινού. Από την άλλη, στο συμβολαιογραφικό γραφείο της κυρίας Πελέκη, το οποίο ίδρυσε το 1963 ο πατέρας της Διονύσιος – έμπειρος δικηγόρος και επί χρόνια επίσημος συμβολαιογράφος του Αγίου Όρους – και όπου κάποτε γινόταν πάρτι από ακριβά συμβόλαια, δεν υπήρχε αντικείμενο εργασίας. Όχι μόνο εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Παράλληλα, όπως η ίδια εκμυστηρεύθηκε στη Βουλή, την προπηλάκισαν στον δρόμο με περιφρονητικό στυλ: «Αυτή τα πήρε!». Αυτή που ως σύζυγος κραταιού υπουργού την προτιμούσαν για συμβόλαια μυθικών διαστάσεων και ανεξαρτήτως αμοιβής πλήθος πελατών, ενώ οι εκάστοτε δηλώσεις του «πόθεν έσχες» κατέτασσαν το ζεύγος στους πλουσιότερους της Βουλής, έβλεπε με αγωνία την εξανέμιση των εισοδημάτων της. Το οικογενειακό, πολυτελές, διεθνών προδιαγραφών και αχανές γραφείο στο οποίο συστεγάζεται με τους δικηγόρους πατέρα και αδελφό της στην οδό Πανεπιστημίου 10 έμοιαζε πια με ερειπωμένο από πιστούς καθεδρικό. Με ισχυρό και συγκροτημένο χαρακτήρα, η κυρία Πελέκη, η οποία, σύμφωνα με κάποιες φίλες της, δεν υποδύθηκε ποτέ τη δήθεν φτωχή, δοκιμαζόταν λόγω Βατοπεδίου σε συνθήκες επαγγελματικής διάψευσης, απόρριψης και εγκατάλειψης. Συνηθισμένη, ωστόσο, να αποτελεί τον κεντρικό άξονα του σπιτιού, πέριξ του οποίου περιστρεφόταν όλη της η οικογένεια, λέγεται ότι μόλις διαπίστωσε την εξασθένιση της επιρροής της στις αποφάσεις του συζύγου της επιδίωξε αυτόνομη πορεία. Θα αποφάσιζε πλέον μόνη για τη ζωή της ίδιας και των προσφιλών οικείων της.

Η πολυτελής ζωή και η έλλειψη μέτρου
    Από τη μεριά του, ο κ. Βουλγαράκης αντιμετώπιζε ένα πολιτικό πεπρωμένο με ατού βγαλμένα σαν από σημαδεμένη τράπουλα. Ο άνθρωπος που εισήλθε στην πολιτική το 1989 χωρίς ιδιαίτερα αξιόλογα εισοδήματα έφτασε να απολαμβάνει το πολυτελές lifestyle ενός υπερπρονομιούχου. Η έλλειψη μέτρου θεωρείται ότι τον χαντάκωσε θολώνοντας το άστρο του και βυθίζοντας εφιαλτικά την έως τότε δημοφιλία του. Δεν ήταν όμως το ιδιόκτητο σαλέ στην Αράχοβα για σκι ή το παραθαλάσσιο της Πουνταζέζας με θέα στο Σούνιο για απευθείας εξορμήσεις στη Μύκονο, ανάμεσα στα 50 τόσα ακίνητα του ζεύγους, αυτά που έφθειραν την εικόνα του. Ούτε οι χαλαρές έξοδοί του σε κλαμπ ή στα μπουζούκια και οι χλιδάτες διακοπές πότε με φουσκωτό και αργότερα με ένα ιδιόκτητο 14μετρο καμπινάτο σκάφος αυτές που καταρράκωσαν το προφίλ του. Καταδικαστέες θεωρήθηκαν από πολλούς οι πράξεις και οι παραλείψεις του στα υπουργεία όπου θήτευσε, ο νεποτισμός και η εμπιστοσύνη με την οποία περιέβαλε την επιστημονική κατάρτιση και την πολιτική συνεργασία της οικογένειας της συζύγου του, η οποία «για τη χάρη της Παναγίας» έκανε τα συμβόλαια των μεταβιβάσεων της Μονής Βατοπεδίου. Και βέβαια, η καταγραφή στην Ιστορία της σκανδαλωδώς κυνικής δήλωσής του «το νόμιμο είναι και ηθικό», που άφησε άφωνη τη χώρα και τον παρέδωσε στην αποδοκιμασία της κοινωνίας. Πάντως, η εξ αντανακλάσεως εμπλοκή του στην υπόθεση του Βατοπεδίου δεν συνδέθηκε με τον ρόλο του ως υπουργού Πολιτισμού. Η Βουλή τον απάλλαξε από τη συσχέτιση με τις δραστηριότητες της συζύγου και του πεθερού του στα συμβόλαια της διαβόητης μονής.

Το κορίτσι της ΔΑΠ και ο «Ντοράκης»
Οι ζωές των ανθρώπων διασταυρώνονται στιγμιαία. Άλλοτε δένουν ταιριαστά σαν εκείνες ενός άψογου χορευτικού ζευγαριού σε μακρύ, ανεξάντλητο χορό και άλλοτε απομακρύνονται αποπροσανατολισμένες στον αέρα. Η διασταύρωση του Γιώργου Βουλγαράκη και της Κατερίνας Πελέκη ανήκει σίγουρα στην πρώτη κατηγορία.
Γνωρίστηκαν στα γραφεία της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ το 1984. Εκείνος επί πτυχίω φοιτητής της Βιομηχανικής Πειραιά, είναι ο γραμματέας της σπουδαστικής οργάνωσης. Κρητικής προέλευσης, από το Ρέθυμνο, με δύο παππούδες πολιτικούς από τη Δεξιά και το Κέντρο, αντίστοιχα, και έναν θείο παλαιό βουλευτή της Δεξιάς, διατηρεί άριστες πολιτικές και προσωπικές σχέσεις με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ο οποίος ως αρχηγός της Ν.Δ. ξεχωρίζει τον νεαρό που εντυπωσιάζει στα αμφιθέατρα της αριστερής παντοδυναμίας εκείνης της εποχής. Εκείνη πρωτοετής της Νομικής, με καταγωγή από την Αιτωλοακαρνανία, δραστηριοποιούμενη ως μαθήτρια με τη ΔΑΚΕ. Ο πατέρας της Διονύσιος Πελέκης είναι μέλος της οργάνωσης Δικαιοσύνης της ΝΔ, μαχητικός αρθρογράφος στην «Εστία», προσφέρει τις νομικές του υπηρεσίες αφιλοκερδώς σε αρκετές μονές του Αγίου Όρους, ενώ έχει πρωτοστατήσει στην εκστρατεία αγιοποίησης του μοναχού Εφραίμ. Η μητέρα της Χάιδω είναι ανιψιά του γέροντα Θεόκλητου, ξεχωριστής μορφής του Αγίου Όρους, που υπήρξε πνευματικός πατέρας του ηγούμενου Εφραίμ. Ο αδελφός της Κατερίνας, Δημήτρης Πελέκης, φοιτητής και αυτός της Νομικής και μέλος της ΔΑΠ, εμφανίζεται σε προεκλογική αφίσα του 1985 που είχε σλόγκαν: «Γιατί να αρχίσεις τη ζωή σου με ανεργία; Ψήφισε φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία». Πολύ αργότερα, ως καταξιωμένος δικηγόρος, θα είναι υποψήφιος με τη ΝΔ στην Αιτωλοακαρνανία στις εκλογές του 2007. Πίσω όμως στο 1984, οι νεαροί και γοητευτικοί γόνοι αυτών των δύο πολιτικών οικογενειών θα σμίξουν τις τύχες τους στα γραφεία της οδού Νικηταρά. Το αμοιβαίο ενδιαφέρον εξελίσσεται σε φλερτ που καταλήγει σε έρωτα. Πάνω στον χρόνο αρραβωνιάζονται, ενώ ως στελέχη ανεβαίνουν στο ασανσέρ της κομματικής νεολαίας. Η Κατερίνα γίνεται μέλος της Γραμματείας Διαφώτισης, ενώ ο Γιώργος αρχικά εκλέγεται αντιπρόεδρος και κατόπιν πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ. Είναι η περίοδος που τον αποκαλούν «Ντοράκη», αλλά αυτό δεν φαίνεται να ενοχλεί το ερωτευμένο ζευγάρι που ήδη συζεί αρμονικά. Μετά την εκλογή του Γιώργου για πρώτη φορά στη Βουλή το 1989, παντρεύονται στη Μητρόπολη Αθηνών με πάνω από 5.000 καλεσμένους. Φίλοι και συνεργάτες τους διεκδικούν την κουμπαριά, αλλά τελικά με τα γαμήλια στέφανα τους στέφει ο αδελφός του Γιώργου, Κώστας, διακεκριμένος γυναικολόγος του Ηρακλείου. Η επιλογή ενός συγγενή ως κουμπάρου στο μυστήριο θεωρείται από πολλούς πως έγινε με κριτήριο να μη δυσαρεστηθεί κανείς εν μέσω των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων εκείνης της περιόδου. Για τον ίδιο λόγο δεν παραθέτουν και δεξίωση. Η είσοδός τους στον έγγαμο βίο συνδυάζεται με τη νίκη του κόμματός τους στις εκλογές, ενώ ο έρωτάς τους επισφραγίζεται με τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού, της Παυλίνας. Θα ακολουθήσουν άλλα τρία παιδιά, ο Αποστόλης, ο Διονύσης και η μικρή Χάρις, που συμπληρώνουν την ευτυχία μιας πολύτεκνης οικογένειας. Ως το 1996 η Κατερίνα είναι υπεύθυνη του πολιτικού γραφείου του συζύγου της, ενώ αφοσιώνεται και στα επαγγελματικά της καθήκοντα ως συμβολαιογράφου. Ο δε Γιώργος είναι πρωτοκλασάτο στέλεχος του κόμματος σε όλη τη διάρκεια της μακράς θητείας του στην αντιπολίτευση, ενώ με την άνοδο του Κώστα Καραμανλή στην εξουσία το 2004 απογειώνεται πολιτικά αναλαμβάνοντας σημαντικά υπουργεία. Ταυτόχρονα εκτινάσσεται και η δημοφιλία του, ενώ παράλληλα δεν αμελεί τις οικογενειακές του υποχρεώσεις. Σε αυτό το πλαίσιο διορίζει σε διάφορες ελάσσονος σημασίας κρατικές θέσεις τα αδέλφια αλλά και τον πατέρα της συζύγου του. Ουδείς ψόγος, εφόσον διέθεταν τα προσόντα. Αυτό όμως που του προσάπτουν, ακόμα και στενοί του φίλοι, είναι ότι δεν εκτίμησε τους κινδύνους και τις παγίδες των επιλογών του, την ενδεχόμενη εις βάρος του εκμετάλλευση της επιρροής του ονόματος και των θέσεών του, και, βέβαια, την απώλεια μέτρου υπό τον πειρασμό της καλλιέργειας ηγετικού πολιτικά προφίλ. Όσα ακολούθησαν ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης που διαρκεί ακόμα, θέτοντας σε κρίση ακόμα και την έως τώρα ήρεμη προσωπική του διαβίωση.

Στο εξοχικό της Πουνταζέζας για ηρεμία και αποφάσεις
Σήμερα περισσότερο από ένστικτο πολιτικής επιβίωσης παρά από ξεροκεφαλιά εξαντλεί μια μεταβατική περίοδο υπομονετικής προσαρμογής, η οποία δεν υπογράφεται πλέον από καμία μεγαλοπρέπεια του παρελθόντος. Η σύζυγός του εξακολουθεί να παραμένει αναμιγμένη στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου, ενώ ο ίδιος εργάζεται ως επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα διαδίδεται ότι δραστηριοποιείται σε δική του εταιρεία επικοινωνίας. Η εμφάνισή του, λέγεται, στο Ντουμπάι για να παρακολουθήσει έκθεση ιατρικών μηχανημάτων και η υποτιθέμενη διαπραγμάτευση για επένδυση σε εστιατόριο των Εξαρχείων δεν απασχόλησε κανέναν. Αντίθετα, σύμφωνα με κοντινούς του ανθρώπους, ο ίδιος απασχολήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα με τις τριβές που αναπτύσσονταν μέσα στο δικό του σπίτι. Και όπως επισημαίνουν οι ίδιοι, ήταν τα παραδοσιακά κρητικά του αντανακλαστικά που τον συγκράτησαν για να μην τα παρατήσει όλα. Ταυτόχρονα όμως εικάζουν ότι τα ίδια ρεφλέξ δεν του επιτρέπουν να του κάνουν κουμάντο τα πεθερικά του. Μόνος πλέον στο δροσερό παραθαλάσσιο εξοχικό της Πουνταζέζας, μακριά από ψυχολογικές εντάσεις, συναισθηματικές επιβαρύνσεις και έμμεσες δικαστικές εξαρτήσεις, ίσως ανασυνθέτει τον χαμένο χρόνο, γεγονός που θα τον οδηγήσει σε αποφασιστικές επανακάμψεις ή οριστικές ρήξεις. Τόσο πολιτικές όσο και προσωπικές.