Ασφυκτική η κατάσταση στις εισηγμένες μιντιακές επιχειρήσεις
Ασφυκτικός είναι πλέον ο κλοιός της οικονομικής κρίσης για τα ελληνικά Media. Η τρομακτική μείωση της διαφημιστικής δαπάνης, τα «φέσια», αλλά και η γενικότερα κακή εικόνα της αγοράς δημιουργούν δυσθεώρητες υποχρεώσεις στις εταιρείες ΜΜΕ, οι οποίες διαγράφονται γλαφυρά από τα στοιχεία των εισηγμένων Ομίλων του κλάδου, για το 9μηνο του 2011.
Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτού, οι εισηγμένοι Όμιλοι ΜΜΕ στην Ελλάδα έχουν υποχρεώσεις, οι οποίες ανέρχονται στο ιλιγγιώδες ποσό του 1,027 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ αντίστοιχα, οι εισηγμένες εταιρείες ΜΜΕ έχουν υποχρεώσεις, οι οποίες ανέρχονται σε 798 εκατομμύρια ευρώ. Στο μεγαλύτερο μέρος του οι υποχρεώσεις προέρχονται κυρίως από τον τραπεζικό δανεισμό για την κάλυψη τρεχόντων εξόδων ή και την ενίσχυσή τους, προ κρίσης, ή και εν μέσω αυτής. Όμως, υπό τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, το κλίμα που δημιουργείται με τις «εκκρεμότητες» είναι ασφυκτικό.
«Πρωταθλητής» από τις εισηγμένες εταιρείες σε επίπεδο υποχρεώσεων είναι η «Ελεύθερη Τηλεόραση» του Alter, με 512 εκατομμύρια ευρώ. Υποχρεώσεις ύψους 178 εκατομμυρίων έχει η διαχειρίστρια εταιρεία του Mega, «Τηλέτυπος», ενώ ο ΔΟΛ ακολουθεί με 102 εκατομμύρια ευρώ. Υποχρεώσεις ύψους 78 εκατομμυρίων έχει ο Πήγασος, ενώ η εκδότρια της Ελευθεροτυπίας, ΧΚ Τεγόπουλος, 65 εκατομμύρια ευρώ. Το ίδιο ποσό και για την Καθημερινή, ενώ οι Αττικές Εκδόσεις έχουν υποχρεώσεις ύψους 17 εκατομμυρίων ευρώ. Η Ναυτεμπορική οφείλει 8 εκατομμύρια και οι Τεχνικές Εκδόσεις 3 εκατομμυρίων ευρώ.
Σε επίπεδο Ομίλων, τις υψηλότερες υποχρεώσεις έχει ο ΔΟΛ, αφού αγγίζουν τα 219 εκατομμύρια ευρώ. Ακολουθεί ο Πήγασος με 215 εκατομμύρια, το Mega με 184 και η Καθημερινή με 73 εκατομμύρια ευρώ. Ακολουθεί, με 71 εκατομμύρια η ΧΚ Τεγόπουλος, οι Αττικές Εκδόσεις με 42 εκατομμύρια και οι Τεχνικές Εκδόσεις 4 εκατομμύρια ευρώ.
Στο ασφυκτικό σκηνικό που δημιουργείται (και ήδη διαφαίνονται οι τραγικές επιπτώσεις του, όπως μας δείχνει το δίχως προηγούμενο παράδειγμα του Alter) και με πιθανή την αδυναμία κάλυψης των – δανειακών κυρίως – υποχρεώσεων, οι μιντιακές επιχειρήσεις, βάζουν μπρος σχέδια ανάσχεσης των πιθανών επιπτώσεων. Ήδη, προσπαθούν να ελαφρύνουν τη λειτουργία τους, ενδεχομένως με πιο επικίνδυνο τρόπο: Τις απολύσεις και τις μειώσεις αποδοχών των εργαζομένων τους κατά 20% με την υπογραφή νέων συμβάσεων, ή με τις ενοποιήσεις των Μέσων που διαθέτουν.
Γιατί όμως επικίνδυνο; Κατ’ αρχάς, η σύγκρουση με τα σωματεία των εργαζομένων αναπόφευκτα οδηγεί σε απεργιακές κινητοποιήσεις, οι οποίες «γονατίζουν» τις εταιρείες, στερώντας ημέρες λειτουργίας και, φυσικά την εισροή πολύτιμων, για τέτοιους καιρούς, εσόδων. Από την άλλη, γίνεται ένα μάλλον κακό staff management, το οποίο δημιουργεί μειωμένη παραγωγικότητα, κακό προϊόν, άρα φέρνει και μικρότερη εισροή εσόδων.
