Για παλιοσίδερα το τελευταίο κρουαζερόπλοιο, που λειτούργησε
με τα σήματά της
Το χρυσό τετράφυλλο τριφύλλι στα μπλε φουγάρα της «Ηπειρωτικής» δεν έφερε… τύχη στον Ανδρέα Ποταμιάνο. Η ναυτιλιακή εταιρεία του «πατριάρχη» της κρουαζιέρας, η οποία μεσουράνησε στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, γράφει τον «επίλογο» της 77χρονης πορείας της.Όπως αποκαλύπτει δημοσίευμα της Lloyd’s List, το τελευταίο κρουαζιερόπλοιο που λειτούργησε με τα σήματά της, το θρυλικό «Ερμής» του 1956,
χάραξε νέα «ρότα» προς τις ακτές της Τουρκίας, εκεί όπου κόβονται για να πουληθούν ως παλιοσίδερα τα γερασμένα σκαριά.
Ένα αόρατο σχοινί «δένει» τη μοίρα του Ανδρέα Ποταμιάνου και άλλων τριών - τεσσάρων Ελλήνων εφοπλιστών, που είχαν το θλιβερό προνόμιο να διδάξουν στον κόσμο τη σημασία της κρουαζιέρας και τελικά οι εταιρείες τους αυτές σήμερα να μην υπάρχουν.
Το πλοίο «Ερμής» αποτελούσε το τελευταίο προπύργιο της Epirotiki Lines, υπενθυμίζοντας στους παλιούς και διδάσκοντας στους νεότερους την ιστορία μιας ναυτιλιακής, η οποία πέτυχε περισσότερα από 40 big deals αγοράς και πώλησης πλοίων, ενώ υπήρξε και εξαιρετικά δραστήρια στις συναλλαγές μεταχειρισμένων σκαριών.
Οι καλές μνήμες τα τελευταία χρόνια ήταν λίγες. Η οικονομική κρίση, που έπληξε τον τομέα της κρουαζιέρας, η έλλειψη πολιτικής πρωτοβουλίας για τη στήριξη της, αλλά και ο αδυσώπητος ανταγωνισμός από ξένους κολοσσούς των θαλασσών, που έλαβαν περίοπτη θέση στα ελληνικά λιμάνια δεν άφησαν πολλά περιθώρια στον άλλοτε ισχυρό άντρα της Epirotiki Lines, οδηγώντας τον να βιώσει το «ναυάγιο» της και τα απόνερα, που αυτό προκάλεσε σε πολλές οικογένειες.
Προερχόμενος από μια ιστορική οικογένεια της ναυτιλίας και ενώ ύστερα από πολλές δεκαετίες σκληρής δουλειάς θα μπορούσε να αποτραβηχτεί, εκείνος συνέχιζε να δίνει καθημερινά δυναμικό «παρών» στο λιμάνι του Πειραιά, έχοντας μεταβάλλει από την πρώτη στιγμή της ενασχόλησής του με τις θαλάσσιες business την αναγέννηση της κρουαζιέρας στον τόπο μας σε προσωπικό του στοίχημα. Ένα στοίχημα, το οποίο εν τέλει έχασε οριστικά πριν από λίγες μέρες, «βουλιάζοντας» κι εκείνο στις ακτές της γείτονος χώρας μαζί με το «Ερμής». Παλεύοντας πολλά χρόνια για την ελληνική κρουαζιέρα, ο επιχειρηματίας τώρα την… εγκαταλείπει μέσω της «Ηπειρωτικής», αλλά διατηρεί τη δραστηριοποίησή του στους υπόλοιους ναυτιλιακούς τομείς. Συμμετέχει σε πολλές μικρότερες εταιρείες, ενώ μαζί με τον Λου Κολλάκη διατηρούν την «Monrch Classic Cruises».
ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΛΗΓΜΑ
Η οριστική παύση της λειτουργίας του σκέλους της κρουαζιέρας αποτελεί το δεύτερο πλήγμα για τον Ανδρέ Ποταμιάνο. Το πρώτο ήταν, όταν ο ίδιος ως πολέμιος των «βίαιων» εξαγορών, υποχρεώθηκε να εξαγοραστεί έστω και για λίγο από την Carnival Cruises, πριν συγχωνευθεί με ανταγωνιστή του, για να δημιουργήσει την Royal Olympic Cruises, η οποία εξέπνευσε το 2004, χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων και της αυξημένης τουριστικής κίνησης στη χώρα μας.
Η «Ηπειρωτική» ακόμα και μετά το τελευταίο της «ναυάγιο» αποτελεί σημείο αναφοράς για τον κλάδο, όπως τόσες και τόσες δεκαετίες. Ο «μάγος» της κρουαζιέρας όμως, όπως έχουν χαρακτηρίσει πολλές φορές ναυτιλιακοί κύκλοι, τον Ανδρέα Ποταμιάνο φαίνεται πως έχασε τις μαγικές του ικανότητες.
Αυτές εξαντλήθηκαν όταν η κίνηση στα κρουζιερόπλοια υφίστατο καθίζηση, οι ζημίες άρχισαν να αφήνουν έντονα τα «σημάδια» τους στους οικονομικούς ισολογισμούς της εταιρείας, ενώ η στρόφιγγα του δανεισμού από τα τραπεζικά ιδρύματα είχε κλείσει τον τελευταίο καιρό, θέτοντας πολύ αυστηρότερους όρους, σε σχέση με το παρελθόν για τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων.
Πολλοί στην ακτή Μιαούλη, κάνουν λόγο πως ίσως να μην είχε αποφευχθεί και ένα προσωπικό οικονομικό «ναυάγιο» της οικογένειας Ποταμιάνου, αν ο πατριάρχης της, διορατικός άνθρωπος πάντοτε, δεν είχε προνοήσει να επεκτείνει τις επενδύσεις του και στη στεριά, πατώντας γερά και σταθερά. Λίγοι για παράδειγμα γνωρίζουν πως διαθέτει συμμετοχές σε μια πληθώρα επιχειρήσεων, με σπουδαιότερη εκείνη στην αλυσίδα σούπερ μάρκετ Σκλαβενίτης. Η φιλία του με τον αείμνηστο Σπύρο Σκλαβενίτη και με τα παιδιά του, η ραγδαία άνοδος της «Σκλαβενίτης» μέσα στο πέρασμα των χρόνων, αλλά και η επιμονή και της νέας γενιάς να μην υποκύπτει στον «πειρασμό» εξαγοράς από ξένες πολυεθνικές, αποτελώντας μια από τις λίγες κατεξοχήν ελληνικές επιχειρήσεις στο λιανεμπόριο τροφίμων, ήταν οι βασικοί λόγοι, που τον οδήγησαν στην απόφαση να δραστηριοποιηθεί εκεί.
Αν υπάρχει κάτι για το οποίο φημίζετε άλλωστε, είναι η ικανότητά του να συγκεντρώνει δίπλα του ανθρώπους με διαφορετικά ταλέντα και να δημιουργεί ισχυρές μονάδες.
Η MONARCH CLASSIC CRUISES
Όταν ο Ανδρέας Ποταμιάνος αποφάσισε να συνεργαστεί με τον επιτυχημένο Έλληνα εφοπλιστή της ποντοπόρου ναυτιλίας, Λου Κολλάκη, είχε ως κύριο στόχο του να αναπτερώσει το ηθικό ενός κλάδου στον οποίο οι Έλληνες κυριάρχησαν επί δεκαετίες ολόκληρες για να βρεθούν τελικά εκτός αγορών.
Το δημιούργημα αυτής της συνεργασίας ήταν η Monarch Classic Cruises, η μόνη εταιρεία αμιγώς ελληνικών συμφερόντων, που έγινε ο «μονάρχης» της κρουαζιέρας προσφέροντας υψηλών προδιαγραφών υπηρεσίες, πιο φτηνές και από ένα απλό ταξίδι με πλοίο της ακτοπλοϊας.
Αξιοποιώντας την 42χρονη εμπειρία του στη ναυτιλιακή βιομηχανία και την δύναμη συνεργασίας με τον Λου Κολλάκη, τα πλοία της Monarch Classic έγιναν κυρίαρχα στα νερά του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, με πλοία μικρών διαστάσεων και προσωπικό σέρβις.
Κόντρα στο ρεύμα υιοθέτησαν μια φιλοσοφία, η οποία ήρθε σε αντιδιαστολή με τα τεράστια πλοία μεταφορικής δυνατότητας 3.000-4.000 επιβατών, που έρχονται σε αντίθεση με το φυσικό περιβάλλον των μικρών νησιών του Αιγαίου και των αρχαιολογικών τόπων, που κατακλύζονται από τον μαζικό τουρισμό.
Πριν από μερικά χρόνια ο Ανδρέας Ποταμιάνος είχε επισκεφθεί προσωπικά τον πρόεδρο του ΟΛΠ και του είχε μιλήσει για την ευκαιρία που δημιουργείται αν ο ΟΛΠ επενδύσει στο λιμάνι Κουσάντασι - το κόστος ήταν περίπου 24 εκατ. δολ. - για να έχει ο ίδιος τον έλεγχο αφού οι εταιρείες οι ελληνικές συμπεριελάμβαναν στα δρομολόγιά τους τα τουρκικά λιμάνια. Τίποτε όμως δεν έγινε, οπότε πρόλαβαν την επένδυση οι Αμερικανοί με αποτέλεσμα να καρπωθούν όλα τα οφέλη εκείνοι και η Ελλάδα ακόμη μια φορά, όπως σε τόσα και τόσα άλλα πράγματα να μένει πίσω, απλός θεατής των εξελίξεων.
«Ο Έλληνας πατριάρχης της κρουαζιέρας δημιούργησε με τον εφοπλιστή Λου Κολλάκη την Monarch Classic Cruises»
Το «παράπονο» του άλλοτε κραταιού προέδρου της ΕΕΕΝ
Πολλοί ναυτιλιακοι κύκλοι δεν μπορούν να καταλάβουν ακόμη πως η Epirotiki Lines έπεσε σε… ξέρα, ιδίως σε μια χώρα ιδανικό προορισμό για κρουζιέρες και με βαριά βιομηχανία της τον τουρισμό.
Αυτό που ξενίζει, είναι πως ένας εφοπλιστής με το εκτόπισμα και την ισχυρή επιρροή του Ανδρέα Ποταμιάνου δεν μπορούσε να ανοίξει με ευκολία τις πόρτες των πολιτικών και των τραπεζιτών.
Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Επιβατηγών Πλοίων επί 25 χρόνια περίπου προσπάθησε σκληρά να μην αφελληνιστεί ο ελληνικός χώρος, στάση για την οποία συνάντησε σοβαρές αντιδράσεις.
Τόσο από συναδέλφους του στην Ένωση, οι οποίοι είχαν «γλυκαθεί» από το… φλερτ και το τίμημα που τους προσέφεραν ξένοι κολοσσοί για να τους εξαγοράσουν και να δραστηριοποιηθούν στα ελληνικά λιμάνια, όσο και από την επίσημη Πολιτεία.
Παρά το γεγονός ότι ήταν συνομιλητής και διατηρούσε στενές επαφές με πολλά πρόσωπα της πολιτικής ζωής του τόπου από όλα τα κόμματα, δεν βρήκε τη στήριξη που περίμενε από τους εκάστοτε υπουργούς της Εμπορικής Ναυτιλίας, αφήνοντας σιγά-σιγά να χάνεται το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της ελληνικής ναυτιλίας και κρουαζιέρας.
Από το 1974 ακόμη είχε προβλέψει πως «ενδεχομένως οι ξένες εταιρείες να προσπαθήσουν να κατακλύσουν τον ελλαδικό χώρο, με αποτέλεσμα οι Έλληνες να συρρικνωθούν και να υποβιβαστούν σε υπαλληλική σχέση».
Παρά το φόρτο εργασίας στις εταιρείες και στην ΕΕΕΝ, ο Ανδρέας Ποταμιάνος ασχολείται και πολλές κοινωνικές δράσεις. Πέρα από την ανεκτίμητη προσφορά του επί δεκαετίες ολόκληρες, αλλά και στον Ερυθρό Σταυρό, στον οποίο η μητέρα του είναι μια θρυλική μορφή, ο κ. Ποταμιάνος έχει βάλει το δικό του λιθαράκι και στην σύσφιξη των ελληνοκινεζικών εμπορικών και οικονομικών σχέσεων από τη θέση του προέδρου του Συνδέσμου Ελληνοκινεζικής Φιλίας εδώ και μια 15ετία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΤΗΝ STAR BULK CARRIERS ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΚΛΙΝΙΚΗ
Σπ. Καπράλος. Από το Χ.Α. δεξί χέρι του Πλακόπητα
Όταν ο Σπύρος Καπράλος, παραιτήθηκε από τη θέση του προέδρου του Χρηματιστηρίου Αθηνών, οι περισσότεροι πίστεψαν τις φήμες που τον ήθελαν να βάζει υποψηφιότητα με τη Νέα Δημοκρατία για το δήμο Πειραιά. Κάτι τέτοιο δεν έγινε, αφού όπως φάνηκε τα σχέδιά του ήταν πέρα από το λιμάνι, σε πιο βαθιά νερά, εκεί που ταξιδεύουν τα ποντοπόρα πλοία της ναυτιλιακής Star Bulk Carriers, της οποίας ανέλαβε Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος στις αρχές Φεβρουαρίου.
Και πριν περάσει ένας μήνας, ο πρώην κολυμβητής και πολίστας έκανε άλλο ένα… μακροβούτι, στον χώρο της υγείας αυτή τη φορά, αναλαμβάνοντας Πρόεδρος της Ευρωκλινικής, που ανήκει στον όμιλο της Global Finance του Άγγελου Πλακόπητα.
Τι σχέση μπορεί να έχει η ναυτιλία με την υγεία; Καμία. Όχι όμως για τον Σπύρο Καπράλο που φαίνεται ότι αξιοποιεί κατά τον καλύτερο τρόπο τις γνωριμίες που απέκτησε τον καιρό που ήταν πρόεδρος του Χρηματιστηρίου Αθηνών. τότε, είχε πρωτοστατήσει στις παρουσιάσεις εισηγμένων ελληνικών εταιρειών στο εξωτερικό, κυρίως στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Κατά τη διάρκεια των παρουσιάσεων αυτών, έκανε και επαφές με Έλληνες εφοπλιστές, των οποίων οι εταιρείες είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, μεταξύ των οποίων και η Star Buli Carries του Πέτρου Παππά, ο οποίος έγινε περισσότερο γνωστός λόγω της ενασχόλησής του με την ΑΕΚ. Πως ένας φανατικός Ολυμπιακός γίνεται πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας ενός ΑΕΚτζή, στο χώρο των επιχειρήσεων έχει την εξήγησή του.
Όπως έχει την εξήγησή της και η ανάληψη της προεδρίας της Ευρωκλινικής από τον Σπύρο Καπράλο, που καμία σχέση δεν έχει με την ιατρική. Στην περίπτωση της Ευρωκλινικής, η γνωριμία του κ. Καπράλου με τον πρόεδρο της Global Finance Άγγελο Πλακόπητα έγινε τον καιρό της θητείας του 55χρονου μάνατζερ στο Χρηματιστήριο της Αθήνας. Τότε είχε αναπτύξει σχέσεις φιλίας με τον Άγγελο Πλακόπητα, καθώς είχε δείξει ενδιαφέρον και για τις κινήσεις της εταιρείας επενδύσεων στην επιχειρηματική σκακιέρα, λειτουργώντας σε ορισμένες περιπτώσεις ως άτυπος σύμβουλος.
Πάντως, ο Σπύρος Καπράλος θεωρείται από τους ακριβοπληρωμένους μάνατζερ και εκτός από τον τίτλο του «Γκαστόν της αγοράς» που του είχαν… κολλήσει, επειδή όσα έκανε στο Χ.Α. ήθελαν και μια δόση τύχης για να πετύχουν, είχε και τον χαρακτηρισμό του «golden boy», τίτλος που, κατά πολλούς, επιβεβαιώθηκε, όταν παραιτήθηκε από το Χρηματιστήριο. Τότε που είχαν προτείνει μείωση των αποδοχών του κατά 50% για να του ανανεώσουν τη σύμβαση, αλλά ο κ. Καπράλος δεν δέχτηκε. Ο ίδιος είχε διαψεύσει την πληροφορία μιλώντας για «κακοήθειες».
Η ουσία ωστόσο δεν αλλάζει, καθώς προφανώς οι απολαβές του από μια ναυτιλιακή εταιρεία εισηγμένη στο Nasdag με 13 πλοία και από μια εταιρεία υγείας που ανήκει σε ένα από τους μεγαλύτερους επιχειρηματικών κεφαλαίων στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, θα είναι πολύ μεγαλύτερες από του Χρηματιστηρίου.
Ο κ. Καπράλος διατηρεί και τη θέση του προέδρου της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, και με την ιδιότητα αυτή είχε επιρρίψει πρόσφατα όλες τις ευθύνες στην κυβέρνηση για την απώλεια των Μεσογειακών Αγώνων.
ΠΗΓΗ: kaythpena2011.blogspot.com
